< Назад

Татко (Колнати сме, Ирина)

Производство: Филмско студио - Скопје; Центар ФРЗ - Белград

Земја на потекло: Република Македонија

Жанр: психолошки

Род: Игран филм

Времетраење: 84 минути

Тип: Филмска лента

Техника: виставижн

Звук: Да

Во боја: црно-бел

MM: 35

Година: 1973

Содржина: Меѓу селските момчиња кои заминуваат во војска е и тукушто оженетиот Дамјан, единствениот син на воденичарот Витан. Младата жена останува во куќата на свекорот. Минуваат денови во познатото секојдневие за двајцата. Упатени еден на друг тие заеднички го носат бремето на работата во воденицата и околу имотот. Во долгите и монотони вечери младата Ирина го посакува враќањето на Дамјан. Честите наминувања на Мечето, селскиот клисар и трговец, ја вознемируваат Ирина. Таа не го поднесува поради невкусните шеги кои алудираат на нејзината младост, убавина, а сепак самотија. Додека Витан собира дрва во планината, Ирина пере на потокот. Водата ја мами и таа се бања. Од грмушките ја гледаат селските момчиња. Ја гледа и Витан обземен од нејзината убавина. Слушајќи ги гласовите на момчињата и самиот фатен во грев, бесен и на нив и на себе, ги гони, гонејќи се и себеси. Заемната привлечност на Витан и Ирина, на еден силен маж и една пожелна жена, се случува спонтано и скоро неминовно во осамата во која живеат. Но, и двајцата, оптоварени со грешноста на желбата која подеднакво ја чувствуваат, наоѓаат сили да и се спротивстават. Не можејќи да ја контролира љубомората, Витан не само што не им допушта на селаните да носат жито за мелење во воденицата, туку и на случајните минувачи им се заканува со истрели. Една ноќ, кога Витан по изминатиот ден во планината каде што беснее сечејќи дрвја се враќа во куќата, паѓаат сите табуи, страста станува посилна од сите забрани... Доаѓа и денот на Дамјановото враќање. Тој во планината ги наоѓа татка си и својата жена кои во љубовен занес не го забележуваат неговото пристигнување. Сведок на целиот настан е и Мечето. Тој доаѓа во воденицата и го известува Витан дека Дамјан се крие во планината. Во воденицата владее молк. Витан и Ирина го очекуваат појавувањето на Дамјан. Најпосле, тој се појавува. Гонет од љубомора и под бремето на неверојатниот грев, тој се однесува како подивен ѕвер. Своето право на маж го покажува силувајќи ја Ирина. Таа му се одмаздува убивајќи го. Витан се враќа од планината. Пред куќата го чека Ирина. Потоа заминува, а за него и за Ирина, а самотијата останува нивни вечен сопатник.

Награди: 1973 ФЈИФ, Пула, Златна арена за копмпозиторот Томислав Зографски 1973 ФЈИФ, Пула, Диплома за тонска обработка и монтажа на Глигор Паковски 1973 ФЈИФ, Пула, Наградата “Кокан Ракоњац” за најпоетичен филм на режисер дебитант

Автори:


Други улоги:

Симе Илиев


Други соработници:

драматуршка обработка -- Брана Шќепановиќ
секретар режисер -- Лидија Дебарлиева
шминкер -- Марија Миленковиќ
фотограф -- Александар Затковски
гардеробер -- Коле Сиљановски
реквизитер -- Коле Сиљановски
водач на снимање -- Панта Мижимаков
организатор на снимање -- Влада Текиќ
помошник режисер -- Душан Зега
техничко водство -- Бошко Ковачевиќ

Постер:

Фотографии:

Награди: